Sociaal makelaar ging op pad voor een bakkie pleur voor de deur
Jessica van der Waal is sociaal makelaar bij Buurtwerk in de gemeente Dordrecht. Door de eerste lockdown veranderde haar werk van de ene op de andere dag.
Noot van de redactie: dit interview vond plaats toen corona nog een actueel thema was.
"Opeens kon ik niet meer naar de wijkbewoners toe. Mijn telefoon zat aan m’n oor vastgeplakt, maar dat is niet hetzelfde." Daarom bedachten Jessica en haar collega’s creatieve manieren om de mensen toch te ontmoeten en online overleggen persoonlijk te maken.
Als sociaal makelaar komt Jessica mensen tegen met uiteenlopende vragen. Zo zijn er mensen die eenzaam zijn of diep in de schulden zitten. Het is aan Jessica om op zoek te gaan naar creatieve oplossingen. "Precies daarom doe ik dit werk. Ik vind het fantastisch om out-of-the-box te denken én te doen."
Als jij niet voor een kopje koffie naar het wijkcentrum kunt komen, komen wij toch gewoon naar jou toe?
Bakkie pleur voor de deur
Jessica’s creatieve aard kwam goed van pas tijdens de eerste lockdown. "In de eerste weken waren we angstig. We wisten niet goed wat de risico’s waren voor onszelf en de wijkbewoners. Veel meer dan urenlang bellen konden we niet." Maar gelukkig werd sociaal werk al snel als cruciaal beroep gezien. "We mochten de wijk weer in! En dat is waar we thuishoren. We barstten van de creativiteit en kwamen met het ene na het andere idee om op een nieuwe, veilige manier ons werk te doen." Zo ging Jessica op pad met bossen tulpen, twee klapstoeltjes en een thermoskan voor een kopje koffie of thee bij de deur. Nu heeft het een nieuwe naam gekregen, een bakkie pleur voor de deur. "Als jij niet voor een kopje koffie naar het wijkcentrum kunt komen, komen wij toch gewoon naar jou toe?"
Online overleggen
Het coronavirus veranderde niet alleen Jessica’s uitvoerende werk, maar ook de overleggen. Net als de rest van Nederland vergaderden zij en haar collega’s via Teams of Zoom. "Soms werkt dat prima, soms merkte ik dat ik echt wat miste." Dat laatste was bijvoorbeeld het geval bij de voorbereiding van een overleg met verschillende partijen over gezondheid en armoede. "Dat soort gesprekken vinden meestal plaats in een buurthuis, zodat ook de deelnemers erbij kunnen zijn. Dat kon nu niet."
En juist dat is volgens Jessica enorm belangrijk. "Vaak praten beleidsmakers over de mensen, zonder dat er recht wordt gedaan aan hoe de problemen zijn ontstaan. Velen hebben het beeld dat schulden ontstaan bij ‘sneue types’ die hun bestedingen niet onder controle hebben. Maar het kan ons allemaal overkomen. Je kunt je baan verliezen of in een depressie raken. Daarom wil ik dat de beleidsmaker de mens achter de problemen ziet."
De mens achter het probleem
Voor een overleg had Jessica graag een vrouw meegenomen die op eigen kracht uit de schulden was gekomen en nu met haar ervaringskennis anderen helpt. Maar omdat ook dat overleg online was, kreeg zij een ander idee. "Zonder uitgebreide voorbereiding heb ik deze vrouw geïnterviewd, gewoon bij haar thuis op de bank. Ons gesprek heb ik gefilmd. Ze vertelde hoe zij door psychische klachten vanuit een traumatische jeugd in de schulden is geraakt. Ook deelde ze haar zoektocht naar hulp. Het was een heel mooi en puur verhaal."
Jessica liet het filmpje aan het begin van het overleg zien. "Dat had een enorme impact. Het ging nu niet meer over het probleem, maar over de mens erachter. Precies zoals ik voor ogen had. Het filmpje kunnen we vaker gebruiken en zo steeds anderen inspireren. Voor het coronavirus ons dwong om anders te werken, zou ik er nooit aan hebben gedacht om op deze manier een filmpje te maken. Maar nu weet ik hoe krachtig het is. Dat blijf ik dus zeker doen!"