Hoe werkt het in de praktijk als een werknemer minder gaat werken?

De meest logische manier is een combinatie van aanpassing van de arbeidsduur en de vrijstelling van arbeid. Voor het aantal uren dat de werknemer minder wil werken, wordt de eerste helft verwerkt als aanpassing van de arbeidsovereenkomst en de tweede helft als vrijstelling van arbeid (of betaald verlof).

Bijvoorbeeld: een werknemer die 36 uur (100 procent) werkt, gaat 18 uur (50 procent) werken als hij aan de generatieregeling meedoet. De arbeidsduur in de arbeidsovereenkomst gaat naar 27 uur (75 procent). Dat is 9 uur verschil. Hierover krijgt de werknemer minder salaris of hij kan kiezen om dit (voor een deel) te compenseren door de inzet van vervroegd ouderdomspensioen of het Individueel Keuzebudget (IKB). De 9 uur, van 27 naar 18 uur, is vrijstelling van arbeid in de vorm van betaald verlof en hierover krijgt de werknemer salaris.

Om geen fiscale problemen te krijgen, moet de werknemer minimaal 50 procent van de oude arbeidsduur blijven werken. Bij bijvoorbeeld de aankoop van verlof uit het Individueel Keuzebudget (IKB) of seniorenverlof is het belangrijk hierop alert te zijn. 

Minder werken betekent een andere planning, andere werktijden en een ander rooster. Dit gaat in overleg.