Ambassadeur Sociaal Werker 2021 Bojoura Hoekstra: ‘Het is superbelangrijk dat we blijven vertellen wat we doen’
Nanneke Jager, Marjolein Laponder en Bojoura Hoekstra werden in 2021 verkozen als ambassadeurs voor het vak. Hoe is het ze vergaan? Wat hebben ze eraan gehad? Samen met hun bestuurders maken ze de balans op. In dit drieluik belichten we hun ervaringen. Met in dit artikel: Bojoura Hoekstra, sociaal werker van Welzijn Lelystad bij Huis voor Taal, en haar directeur-bestuurder Marieke Voogt.
“Bewoners hier hebben de gewoonte hun stad de grond in te praten, terwijl die al bijna vijf meter onder zeeniveau ligt”, verzucht Marieke. “De stad heeft een hardnekkig minderwaardigheidscomplex en het sociaal werk heeft dat in het kwadraat. Onze reflex is namelijk: zo bijzonder is het niet wat ik doe, dat kan iedereen.”
‘We zijn te onbekend en te bescheiden’
Toen ze twee jaar geleden als nieuwe directeur kennismaakte met Welzijn Lelystad en de gemeente vielen haar ook al twee dingen op. “Ik sprak onze professionals die gepassioneerd en vakkundig hun werk doen, maar ook lokale politici die daar totaal geen weet van hebben. Dat contrast is zo schrijnend.” En bovendien: gebrek aan trots maakt je kwetsbaar. “De gemeente kwam geld tekort voor de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo) en dat leidde tot bezuinigingen bij Welzijn Lelystad. Maar als je één miljoen moet bezuinigen op een begroting van 6,5 miljoen slaat dat niet alleen een gat in je budget, maar ook in het zelfvertrouwen van medewerkers. Die krijgen het gevoel: mijn werk doet er niet toe. Hoe buig je dat om?”
Jezelf leren presenteren: intensief en nuttig
Een van de mogelijkheden daarvoor leek de verkiezing van de Sociaal Werker van het Jaar. Al leidde de nominatie bij Bojoura aanvankelijk tot enige paniek. “Het overviel me totaal. O jee, nu sta ik in het middelpunt, nu moet ik de hele organisatie vertegenwoordigen. Maar al snel zag ik het vooral als een enorme kans. En dat collega’s er zoveel tijd in hebben gestoken om me aan te melden, dat vond ik zo lief.” De koudwatervrees verdween definitief tijdens de mediatraining die ze samen met de twee andere genomineerden kreeg. “Heel intensief en nuttig. De elevatorpitch op camera bijvoorbeeld. Doodeng, maar vanaf dat moment sta ik veel steviger in mijn schoenen tegenover de media. Ik weet nu wat ik wil vertellen en dat kan ik in gewone taal. Dat helpt ook in contacten met gemeenten. Bovendien weet ik nu beter waar ik níét van ben.”
Dat laatste is ook belangrijk voor Welzijn Lelystad als geheel. Marieke: “We moeten onze mensen soms tegen zichzelf beschermen. Neem de huidige acties voor Oekraïense vluchtelingen. Want ja, natuurlijk kunnen wij een programma voor volwassenen en activiteiten voor jongeren opzetten. Maar hulpgoederen opslaan? Nee, vraag dat maar aan de kringloopwinkel. We zijn geen duizenddingendoekje. Zakelijk gezien is het ook niet goed als je altijd méér doet dan waarvoor je betaald wordt. Onder andere daarom introduceren we het idee van een elevatorpitch nu ook bij onze Welzijn Academie, zodat al onze medewerkers in vijf minuten kunnen uitleggen wat ze doen en wat dat aan bijdraagt.”
Verhalen en cijfers bundelen als bewijsmateriaal
Ondanks de coronabeperkingen wist Bojoura haar ambassadeurschap prima vorm te geven. “Onder meer via LinkedIn kan ik veel van mijn werk laten zien, bijvoorbeeld rond de Voorleesexpress. De betrokken vrijwilligers komen bij mensen thuis en bewoners nemen hen in vertrouwen over hun problemen. Ik vang die signalen op en dan bekijken we hoe we die binnen Welzijn Lelystad kunnen oppakken. En dan hoor je later de verhalen van de bewoners die dankzij taalles, een budgetcoach of een wandelmaatje weer veel beter in hun vel zitten. Daardoor zie ik zélf trouwens ook veel beter welk effect ons werk heeft. We hebben weinig cijfers, maar wel prachtige verhalen die kunnen dienen als bewijsmateriaal.”
Aan extra cijfers wordt trouwens gewerkt. Marieke: “We zijn gestart met een pilot over impactmetingen voor zes werksoorten. Korte vragenlijsten voor klanten, met als onderliggende hamvraag: is iemand geholpen met wat wij doen? En wat blijkt: mensen hébben echt iets aan onze begeleiding en interventies. 74 procent zegt zelfs dat ze daardoor geen andere zorg meer nodig hebben. En dat is niet alleen prettig voor henzelf, het bespaart ook kosten. Die financiële meerwaarde maken we ook zichtbaar.”
Trotse medewerkers en positieve aandacht in de media
Over kosten en baten gesproken: hoe zat dat bij het verkiezingsverhaal? Marieke: “Als je aan zoiets begint, weet je dat het tijd kost. Maar het heeft ons zoveel opgeleverd. Intern de trots op wat we doen en extern de positieve aandacht voor sociaal werk. Wat daarbij hielp is dat we ook op andere manieren in het nieuws kwamen. Dankzij het behalen van het Kwaliteitslabel Sociaal Werk en het werkbezoek van een Tweede Kamerlid, Chris Stoffer van de SGP.’”
Bojoura: “Het is superbelangrijk dat we constant blijven vertellen wat we doen. Hoe je als sociaal werker met een helpende hand, een schouderklopje of een duwtje in de rug iemands intrinsieke motivatie kunt triggeren, zodat ie zelf weer verder kan.”